มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐด้วยการฝึก

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า

มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ ด้วยการฝึก  ถ้าไม่ฝึกเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน

....คนเราเกิดมามีเป้าหมายเหมือนกันทุกคน คือ

    ต้องการหนีทุกข์ไปหาสุขถาวร

เมื่อรู้เป้าหมายของตนเองแล้ว ประกอบกับ ท่านทั้งหลาย โชคดีที่เกิดมาพบคำสอนพระพุทธเจ้า

....การวิปัสสนาภาวนา สติปัฏฐาน ๔

    ให้พิจารณาขันธ์ ๕ และอินทรีย์ ๖

    ให้รู้ตามจริงของโลกและชีวิต....

ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็นตถาคต

    บุคคลที่จะเห็นได้นั้น

    ต้องศึกษาพระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า

    คือ อ่านพระไตรปิฎกให้จบหลายจบมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

....ถ้าการเริ่มต้นผิด  โอกาสจะเห็นธรรมไม่มีเลย

    ถ้าเริ่มต้นด้วย สมาธิภาวนา เป้าหมายคือ  ญาณอภิญญา... ไม่ใช่ทางดับทุกข์

    ถ้าเริ่มต้นด้วยวิปัสสนาภาวนา  จะหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง

....พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "ทุกข์เกิดที่ไหน  ให้ดับที่นั่น"

    ทุกข์เกิดขึ้น ๖ ทางเท่านั้น คือ  ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

....ทุกข์ที่เราต้องการดับมี ๒ อย่าง คือ

     ๑. ทุกข์ที่เป็นธรรมชาติ สรรพสิ่งทั้งปวงในโลกจะเป็นเหมือนกัน

          คือ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา  หรือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

          ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร สาระนี้  เรียกว่า...

          ใหม่เก่า แตกสลาย หนุ่มแก่ตาย

          เป็นทุกข์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ...

     ๒. ทุกข์ที่ตัวเราสร้างขึ้นเอง โดยความไม่รู้  หรืออวิชชา

          สร้างขึ้นที่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ  ที่เรียกว่า อินทรีย์ ๖

          เช่น  ตาเห็นชอบ ไม่ชอบ ...พอใจ หรือไม่พอใจ...

          ถ้าเกิดความพอใจก็อยากได้.../ถ้าไม่พอใจก็ผลักหนี...

          ฉะนั้นเมื่อเกิดความพอใจ ไม่พอใจ กระทบสัมผัสอินทรีย์ ๖  ความทุกข์ เกิดขึ้น

          ถ้าเราปล่อยให้เป็นทุกข์  ก็จะทับถมอยู่ตลอดเวลา ไม่มีวันหมด