เราไม่เคยรู้เรื่องตัวเราเลย แล้วเราจะไปรู้จักพระพุทธเจ้านั้นเป็นไปไม่ได้
เพราะคนที่จะรู้จักพระพุทธเจ้านั้น ต้องรู้จักตัวเองก่อน
*ว่าฉันเป็นใคร?
*เกิดมาทำไม?
*เป้าหมายชีวิตอยู่ที่ไหน?
*ชีวิตคืออะไร?
เราต้องตอบคำถามของเราให้ได้ก่อน
แต่ทุกวันนี้ เราตอบคำถามนี้ไม่ได้
เพราะเราเดินข้าม มองข้ามตัวเองไปไกล และไม่สามารถหันกลับ มาดูตัวเองได้
ดูแต่หน้าตัวเองตอนส่องกระจก เท่านั้นละ แต่ดูทั้งตัวดูไม่เป็น เพราะไม่มีความรู้ ที่จะดูตัวเอง
ความรู้ที่จะดูตัวเองนั้น
*เป็นความรู้ของศาสดาเอกของโลก คือ พระพุทธเจ้า
*เป็นความรู้ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ไม่ใช่ความรู้ธรรมดาทั่วไป
*เป็นความรู้ที่รู้จริงรู้แจ้ง เรื่องโลกและชีวิต
*ความคิดความอ่าน เราเข้าไม่ถึง
ถ้าเราไม่ศึกษาเรียนรู้ พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใช้เวลา ๔ อสงไขย แสนมหากัปป์ กับอีก ๖ ปี
พระองค์บำเพ็ญเพียร เพื่อรู้เรื่องชีวิตคน
ฉะนั้น ถ้าเรามาเรียนรู้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า เราก็จะรู้เรื่องตัวเราเองว่า
*ฉันเป็นใคร?
*เกิดมาทำไม?
*ชีวิตคืออะไร?
*เป้าหมายชีวิตอยู่ที่ไหน?
*ตายแล้วจะไปไหน?
เราต้องรู้ด้วย “ถ้าไม่รู้ ก็เสียชาติเกิด”
พระพุทธเจ้าว่า ตัวเราเอง อยู่กับตัวเรา มาจนอายู ๕๐,๖๐,๗๐ ปี ยังไม่รู้เลยว่า “ฉันเป็นใคร?”
แล้วจะไปรู้เรื่องราวข้างนอก มันไม่มีประโยชน์เลย จะรู้อย่างไร มันก็ดับทุกข์ไม่ได้ พระพุทธเจ้าว่าอย่างนั้น....