ไม่มีใคร ที่รู้ความจริงที่ “ใจ” หรือ “ชีวิต” ที่เราต้องการได้
เจ็ดพันล้านคน ไม่มีนักวิทยาศาสตร์ นักปราชญ์ราชบัณฑิตคนไหนอ่าน "รหัส" ข้อมูลความจริงที่ "ใจ" หรือ "ชีวิต"ที่เราต้องการได้
และไม่สามารถแปล "รหัส" การเปลี่ยนอิริยาบถของเราได้เลย
จิตใต้สำนึกของเราที่เป็นจิตดั้งเดิมนั้น มันต้องการมานิพพาน
แต่พอเราเกิดเป็นคน เป็นคนที่ไม่รู้เรื่องราว "ของนิพพาน"
ไปตะลอน ๆ ไปหาสุขชั่วคราว หรือความพอใจ ไม่พอใจให้ตัวเอง
จนทับถมเป็นข้อมูลพื้นฐานในใจ มานับภพนับชาติไม่ถ้วน
ข้อมูลในใจเรา ถ้าเป็น" รูปธรรม" จะมีร้อยโลก พันโลก ก็บรรจุไม่พอ มันมากมายเหลือเกิน "นามธรรม" มันละเอียดลึกซึ้งมองไม่เห็น
อย่างท่านนั่งเบียดเสียดกันอยู่นี่ ท่านเคยเห็นใจท่านกระทบกระทั่งกันไหม?
และไม่สามารถแปล "รหัส" การเปลี่ยนอิริยาบถของเราได้เลย
จิตใต้สำนึกของเราที่เป็นจิตดั้งเดิมนั้น มันต้องการมานิพพาน
แต่พอเราเกิดเป็นคน เป็นคนที่ไม่รู้เรื่องราว "ของนิพพาน"
ไปตะลอน ๆ ไปหาสุขชั่วคราว หรือความพอใจ ไม่พอใจให้ตัวเอง
จนทับถมเป็นข้อมูลพื้นฐานในใจ มานับภพนับชาติไม่ถ้วน
ข้อมูลในใจเรา ถ้าเป็น" รูปธรรม" จะมีร้อยโลก พันโลก ก็บรรจุไม่พอ มันมากมายเหลือเกิน "นามธรรม" มันละเอียดลึกซึ้งมองไม่เห็น
อย่างท่านนั่งเบียดเสียดกันอยู่นี่ ท่านเคยเห็นใจท่านกระทบกระทั่งกันไหม?
มีแต่ร่างกายกระทบกระทั่งกัน ใจกระทบกระทั่งกันไหม
ไม่มีนะ! มันละเอียดลึกซึ้งเป็นนามธรรม
ไม่มีนะ! มันละเอียดลึกซึ้งเป็นนามธรรม
มันจึงเก็บข้อมูลละเอียด ลึกซึ้งไว้มาก
มันจึงถมไม่เต็ม ไม่น่าเชื่อ! นี่คือซุปเปอร์ฮาร์ทดิสก์ ที่บรรจุไม่เคยเต็ม มันบรรจุมานับภพนับชาติไม่ถ้วนก็ไม่เต็ม
เราบรรจุข้อมูล โลภ โกรธ หลง อยู่อย่างนี้ ไม่เคยหยุด
พระพุทธเจ้าเมื่อท่านตรัสรู้ใหม่ ๆ ท่านตามหาว่ามนุษย์นี้ มาจากไหน
เราบรรจุข้อมูล โลภ โกรธ หลง อยู่อย่างนี้ ไม่เคยหยุด
พระพุทธเจ้าเมื่อท่านตรัสรู้ใหม่ ๆ ท่านตามหาว่ามนุษย์นี้ มาจากไหน
ท่านตามจนเหนื่อยก็ไม่เจอ ไม่เจอเบื้องต้น เบื้องปลาย
มันเป็นวัฏจักรของอวิชชา ท่านก็สรุปอย่างนี้
พอท่านสรุปลง "อวิชชา" ความไม่รู้ของโลกและชีวิต เป็นเหตุเป็นปัจจัย ให้มนุษย์มาเกิด
พอท่านสรุปลง "อวิชชา" ความไม่รู้ของโลกและชีวิต เป็นเหตุเป็นปัจจัย ให้มนุษย์มาเกิด
ท่านจึงมองเห็นว่า
มนุษย์มีความละเอียดลึกซึ้งซับซ้อน
มนุษย์มีความละเอียดลึกซึ้งซับซ้อน
ไม่มีอะไรบนโลกจักรวาล ซับซ้อนอย่างมนุษย์ไม่มี!
เรื่องมนุษย์ เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้ง่าย ๆ
ถ้าไม่มี #พระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้มาบอกเรา เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นใคร
ชีวิตคืออะไร? เป้าหมายชีวิตจะไปไหน?
ถ้าไม่มี #พระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้มาบอกเรา เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นใคร
ชีวิตคืออะไร? เป้าหมายชีวิตจะไปไหน?
เราก็ไม่รู้ เมื่อไม่รู้ก็พาตัวเอง ไปตามความเคยชิน เป็นตามความคิดเห็นของเรา
ความเคยชิน ความคิดเห็นของมนุษย์ ๗ พันล้านคน
สรุปลงที่ ความพอใจ ไม่พอใจ หรือ โลภะ โทสะ โมหะ ๓ อย่างนี้เท่านั้น
โลภะ โทสะ โมหะ ๓ อย่างนี้ คือ ฐานเดิมของเราที่ซอยย่อย
โลภะ โทสะ โมหะ ๓ อย่างนี้ คือ ฐานเดิมของเราที่ซอยย่อย
เป็นสังโยชน์ ๑๐ เรียกว่า #อาสวะกิเลส ที่นอนเนื่องอยู่ในตัวเรา
ที่ทำให้เราเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารที่นับภพนับชาติไม่ถ้วน
ตื่นมาเมื่อไหร่ ก็บำเพ็ญความพอใจ ไม่พอใจทันที เกิดภพภูมิไหน
ก็มีแต่ความพอใจ ไม่พอใจ ไม่มีหยุด จะหยุดบ้างนิดหน่อย ตอนท่านหลับ แต่ยังฝันอยู่ ทางใจก็ยังเติมอยู่
ที่ทำให้เราเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารที่นับภพนับชาติไม่ถ้วน
ตื่นมาเมื่อไหร่ ก็บำเพ็ญความพอใจ ไม่พอใจทันที เกิดภพภูมิไหน
ก็มีแต่ความพอใจ ไม่พอใจ ไม่มีหยุด จะหยุดบ้างนิดหน่อย ตอนท่านหลับ แต่ยังฝันอยู่ ทางใจก็ยังเติมอยู่
ข้อมูลความพอใจ ไม่พอใจมันแทรกเข้าทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ได้ทุกลมหายใจ
เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้ว เราก็ใส่ *ไม่เที่ยงเกิดดับ* แทรกเข้าไปก่อน
เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้ว เราก็ใส่ *ไม่เที่ยงเกิดดับ* แทรกเข้าไปก่อน
ไปปิดทางเข้าที่ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ปิด... จบ มัน
เพียรพยายามท่องไม่เที่ยงเกิดดับเท่านั้น ที่จะชนะมันได้....
เพียรพยายามท่องไม่เที่ยงเกิดดับเท่านั้น ที่จะชนะมันได้....
Powered by
MakeWebEasy.com