เราก็ประกาศอิสรภาพ ตามพระพุทธเจ้าว่าชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของฉัน
 
       พระพุทธเจ้าประกาศอิสรภาพ ตอนท่านเกิดว่า
       *ตัวฉันเป็นเลิศในโลก  ตัวฉันเป็นใหญ่ในโลก ชาตินี้จะเป็นชาติสุดท้ายของฉัน*

       ท่านประกาศอิสรภาพให้ตัวท่านเองทันที ที่ท่านเกิด
       เราก็ต้องประกาศอิสรภาพ  ตามพระพุทธเจ้าว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของฉัน อยู่ตลอดเวลา
       ถ้าอย่างนั้น ท่านจะไม่มีเป้าหมาย ที่จะพาตัวท่านเอง ไปถึงที่หมาย

       ท่านก็จะ อิเหละเขะขะ  ไม่เป็นโล้เป็นพาย  ในชีวิตที่เกิดมา
       ท่านต้องเดินหน้า  ในการฝึก เดินหน้าอย่างไร?
       คือการท่องจำคำว่า "‎ไม่เที่ยงเกิดดับ" ให้มันฝังอยู่ในใจ เหมือนสูตรคูณ ถามเมื่อไหร่ ตอบได้เมื่อนั้น
       ทำไมต้องท่อง?
       เพราะต้องท่องให้มีอยู่ในใจ และท่องให้ทะลุเข้าไปในใจ
       เรียกว่า เข้าใจ  ถ้าจำไม่ได้  ก็ไม่เข้าใจ
       ท่องให้เข้าใจ  เมื่อเข้าใจแล้ว  มันก็จะอยู่ในใจ มันก็จำได้โดยไม่ลืม ตลอดชีวิต
       ชีวิตท่านก็จะจำสิ่งที่ถูกต้อง
       มันก็จะลิขิตท่าน  ไปในทางที่ถูกต้อง
       แต่ถ้าท่านมีความจำไม่ถูกต้อง
       บาปอกุศลทั้งหลาย คือ ความพอใจ ไม่พอใจ ก็จะลิขิตท่าน  ในทางที่ผิด เพิ่มบาปอกุศลอีก
       เช่น ทุกวันนี้ ท่านมีไม่เที่ยงเกิดดับอยู่บ้าง มันยังลิขิตเราหัวปัก หัวปำ
       เมื่อคิดได้ก็ ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ มันก็หยุดปรุงแต่ง
       เราจึงต้องมี ไม่เที่ยงเกิดดับตลอดเวลา ทุกลมหายใจ เพราะคนเราจะเคลื่อนไหวไปไหน ๆ จะต้องคิดก่อน 
       เพราะความคิด เป็นตัวสั่งให้เรา เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้
       สั่งให้เราพูดอย่างนั้น อย่างนี้  ถ้าไม่มีความคิด เราจะทำอะไรไม่ได้  มือไม้ ไม่สามารถยกได้ จะหยิบ จะจับอะไร ก็ไม่ได้ เดินก็ไม่ได้
       แต่ "‎ความคิด"  ถ้าไม่มี "ข้อมูล" ก็คิดไม่ได้
       แล้วข้อมูลที่เรามีอยู่ คือ ข้อมูลของ ความพอใจ ไม่พอใจ ความคิดเราจึง ตั้งอยู่ที่ฐานความพอใจ ไม่พอใจ
       การกระทำ ทั้งกาย วาจา ก็ตั้งอยู่ที่ความพอใจ ไม่พอใจ ไม่มีอะไร รอดจากความพอใจ ไม่พอใจไปได้เลยในทุกวันนี้ 
       ฉะนั้น เราจึง "ต้องกำจัดมัน" วิธีกำจัดมันได้ คือ การเติมความจริงไปไล่มัน เพราะเราสั่งตัวเราไม่ได้
       เราจึงต้องเติมความจริงเข้าไปไล่มัน มันมีวิธีเดียวคือ "‎ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ" 
       เข้าไปแทนที่ *มันก็จะเรียบร้อย และหมดไป*