พระพุทธเจ้า ไม่ให้คบคนพาล อเสวนา จ พาลานํ

พระพุทธเจ้า ไม่ให้คบคนพาล
     *อะเสวะนา จะ พาลานัง* ไม่คบคนพาล 

คนพาลคือ  คนโง่เขลาในธรรม  อับปัญญา  รู้เท่าไม่ถึงการณ์
คนพาล คือ คนมิจฉาทิฏฐิ

    มิจฉาทิฏฐิคือ  ผู้ที่มีความเห็นผิดไปจากกฎธรรมชาติ

    คือ ผู้ที่ไม่เชื่อ เรื่องสวรรค์มีจริง นรกมีจริง

    ไม่ใช่คนเกเร ...ตีหัวหมา ปาหัวเจ๊ก
    จะร่ำรวย มียศ มีศักดิ์ ปริญญาสูง ๆ ก็เป็นคนพาลได้
คนพาลที่พระพุทธเจ้าตรัส

    คือผู้ไม่รู้พระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า

    ไม่รู้กฎธรรมชาติ ๒ กฎ

    ไม่รู้  คำว่า “ไม่เที่ยงเกิดดับ”

ถ้าเราไปคบหาสมาคมด้วย  ปล่อยไว้สักพัก  เราก็จะเป็นคนพาลตามเขาไปด้วย เพราะความพาลในตัวเราก็มีอยู่ ...มันจะดูดเราเข้าหาคนพาล

ธาตุดีจะดูดธาตุดี   ธาตุเลวจะดูดธาตุเลว

ธรรมชาติเป็นอย่างนี้
เมื่อเราท่องไม่เที่ยงเกิดดับ  จนได้อริยบุคคลแล้ว

    เราไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เป็นอริยบุคคล

    เราก็จะไม่อยากไปกับเขา  เพราะเราจะฟังเขาไม่ได้

    เขาก็ฟังเราไม่ได้  มันจะแยกกันเด็ดขาด

เพราะฉะนั้นถ้าเรายังสุงสิงกับคนพาล

    เราก็จะเป็นคนพาล  ตามเขาไป

    เพราะความพอใจ ไม่พอใจ  เป็นข้อมูลคนพาล

    ที่เกิดขึ้นได้ตลอดทุกลมหายใจ  มันยังมีอยู่ในใจเรา  ยังไม่หมดจากเรา  

เราไปหาเพื่อนที่เป็น ‪มิจฉาทิฏฐิ 

มันก็จะเติมความเห็นผิด  ใส่ตัวเราทุกวัน ๆ


เราก็น้อมนำความเห็นผิดน้อมเข้ามาใส่ตัวเรา เหมือนเดิม  

ผลที่สุดเราก็ติดคุกตัวเองอย่างทุกวันนี้