ความคิดเห็นของคนเรา เป็นนามธรรม หรือจิตใจ ไม่สามารถดูด้วยตาเปล่าได้
 
ใจของเรามีหน้าที่ ๔ อย่าง คือ
       รับ (เวทนา),    จำ (สัญญา) 
       คิด (สังขาร),    รู้ (วิญญาณ)  
เมื่อมีอะไรมากระทบ ทางอินทรีย์ ๖ ที่  ตา  หู  จมูก  ลิ้น  กาย  ใจ
       จิตใจ  ก็จะทำหน้าที่  รับ  จำ  คิด  รู้ 
       แล้วมาประมวลข้อมูล ที่ถูกกระทบสัมผัสทั้งหมด เป็นความพอใจ ไม่พอใจ เข้าไปเก็บไว้ในจิตใจ หรือ Harddisk
       ใจเรา มีลักษณะถมไม่เต็ม เก็บข้อมูลหาที่สุดไม่ได้
       ในใจของคน จึงมีข้อมูล “หาที่สิ้นสุดไม่ได้
       ในใจของคน จึงมีข้อมูล “การเวียนว่าย ตายเกิด” นับภพนับชาติไม่ถ้วน ฝังอยู่ใต้จิตสำนึก
       ฉะนั้นความคิดเห็นของคนเรา
       ก็คือ  ผลกรรมการกระทำในอดีต ที่ผ่านมา มีทั้ง *อดีตใกล้  *อดีตไกล ผ่านเข้ามาทางอินทรีย์ ๖ 
       พูดง่าย ๆ คือ บุญ  บาป  ที่เกิดจาก การกระทำของใจ  ในอดีตและปัจจุบัน
       ตัวเราทั้งหมด คือ *ผลของอดีต* 
       เมื่อมีอะไรมากระทบที่อินทรีย์ ๖ ทุกครั้ง
       เรียกว่า  อายตนะภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ 
       ทั้งหมด คือ  ผลของการกระทำ เกิดเป็นความพอใจ ไม่พอใจ เกิดขึ้นตลอดเวลา
       แล้วนำไปสู่การกระทำต่อไป ทางวาจา ทางกาย และทางใจ
       มีผล เป็นบุญเป็นบาป เกิดขึ้นอีก อย่างหาที่สิ้นสุดไม่ได้
วนเวียนอยู่อย่างนี้  ข้อมูลใหม่ก็เก็บไว้ในใจต่อไป  ไม่มีที่สิ้นสุด....
Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้