ชาตินี้คือ ชาติสุดท้ายของฉัน ฉันจะไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก
ชีวิตของท่านต้องตั้งสัจจะอธิฐานว่า ชาตินี้ คือ ชาติสุดท้ายของฉัน
ฉันจะไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก
เพราะการเวียนว่ายตายเกิดของเรา มันมีแต่ทุกข์
ทุกข์เพราะ เกิด, ทุกข์เพราะ แก่
ทุกข์เพราะ เจ็บ, ทุกข์เพราะ ตาย
*มีหัวก็ทุกข์เพราะ หัว
*มีแขนก็ทุกข์เพราะ แขน
*มีขาก็ทุกข์เพราะ ขา
วันดีคืนดีก็ปวดหัว ปวดแขน ปวดเข่า มันทุกข์ทั้งหมดในร่างกาย
สมกับที่พระพุทธเจ้าว่า สิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
*มีรถก็ทุกข์เพราะรถ
*มีบ้านก็ทุกข์เพราะบ้าน
*มีผัวก็ทุกข์เพราะผัว
*มีเมียก็ทุกข์เพราะเมีย
*มีลูกก็ทุกข์เพราะลูก
*มีตัวเองก็ทุกข์เพราะตัวเอง
พระพุทธเจ้าถึงไม่ยอมมีอะไรเลย
พระองค์ท่าน จึงสุขสบาย *บ้านก็ไม่มี *ลูกเมียท่านก็ไม่มี
เพราะมีแล้วก็มีแต่ทุกข์ เอาไปด้วยไม่ได้ สู้ไม่มีอะไร แต่มีอริยทรัพย์
พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไร? แต่มีอริยทรัพย์ที่นำติดตัวไปได้
คือ พระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า
ให้ทุก ๆ ท่าน ท่อง ไม่เที่ยงเกิดดับ จนได้โสดาบัน
พระพุทธเจ้าว่าการได้ โสดาบัน ดียิ่งกว่า ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์ที่ปกครองโลกทั้งโลก
เพราะจักรพรรดิ์ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด วัฏสงสาร นับภพนับชาติไม่ถ้วน
แต่ โสดาบันเวียนว่ายตายเกิดอีก ๗ ชาติ ก็บรรลุมรรคผลนิพพานแล้ว มันดีอย่างนี้
คือ การที่ได้อริยทรัพย์
ก็คือ *ท่องไม่เที่ยงเกิดดับเท่านั้น....