ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ทุกคนแก้ไขปัญหาชีวิตด้วยความเชื่อ
ซึ่งเป็นการแก้ไขชีวิตที่ผิด ไปหาที่ผิด
ไม่มีใครแก้ไขปัญหาที่ผิด ไปหาสิ่งที่ถูกต้อง ตามที่พระพุทธเจ้าได้สอนไว้เลย ผิดมาเท่าชีวิต
แล้วชีวิตที่เหลืออยู่ของท่านขณะนี้ ท่านยังจะปล่อย ไปตามเวรตามกรรม หรือปล่อยลมหายใจทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ
โดยไม่มีคุณค่า ความหมาย มันไร้ค่าขนาดนั้นเชียวหรือ
พระพุทธเจ้าท่านชี้ช่องทาง เปิดทาง สาดส่องแสงสว่าง
ให้ลมหายใจของท่าน.... มีคุณค่าอย่างมหาศาลในชีวิตมนุษย์
ลมหายใจ ที่พระองค์ให้ไว้พึงสังวร ในความไม่ประมาท
วันเวลาเลื่อนไหลลงสู่ความเสื่อม ความตาย ความดับ ความเลื่อนไหลลง
*ก็ให้ ท่านทวนทวี ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ
เติมใส่ปัญญาทางธรรม... ที่ท่านไม่เคยได้รับมันเลยในชีวิต
ท่านรับแต่ความพอใจ ไม่พอใจ และถูกใจ ทุกลมหายใจ
*จุดเปลี่ยนของลมหายใจ อย่างไม่ประมาท ที่พระพุทธเจ้าให้ไว้คือ การเติมปัญญา ดับทุกข์ เติมสุข ดับบาปอกุศล
*ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ* อย่างเดียวเท่านั้น
๑๔๐๐ ปี ไม่มี ใครรู้ว่า “ไม่เที่ยงเกิดดับ”
คือ *พระพุทธเจ้า
คือ *การทำนิพพานให้แจ้ง
คือ *ปัญญา ที่ดับทุกข์ได้
คือ *พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
คือ *ตัวฆ่าบาปอกุศล
คือ *ตัวฆ่า โลภะ โทสะ โมหะ หรือ อวิชชา
คือ *ตัวฆ่า ตัวกู ของกูไปพร้อม ๆ กัน
ท่องมาก ๆ เข้าจนเห็นว่าตัวเรา ไม่มีอะไรเลย
มันจะชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ เพราะตัวเราฆ่า (แช่ง) ตัวเราตลอดเวลา ทุกลมหายใจ
ถ้าเราไม่ชิงฆ่า ตัวเราก็มีตามมา เราจึงฆ่าไปพร้อม ๆ กัน
คือ การวิปัสสนาภาวนาขันธ์ ๕ อินทรีย์ ๖ เท่านั้น