บุญคือถูกต้อง บาปคือถูกใจ
ชีวิตเรานี้ ถ้าป้อนความจริง คือ *ไม่เที่ยงเกิดดับ*
เราจะได้โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ
แล้วจะดับสังโยชน์ ๑๐ ประการได้
สังโยชน์ ๑๐ น่ากลัวมาก เพราะมันคือ ความพอใจ ไม่พอใจ ลึกซึ้งมาก ๆ
ไม่ว่าท่านจะไปเกิดที่ไหน เกิดเป็นอะไร ท่านก็บำเพ็ญความพอใจ ไม่พอใจ
ชาตินี้ท่านก็บำเพ็ญ ไม่หยุดหย่อน ตั้งแต่เกิดมา จนถึงปัจจุบันนี้ อันนี้เรียกว่า บาป
*ถ้าไม่ท่อง ไม่เที่ยงเกิดดับ *ก็เติมบาปตลอดเวลา
*ถ้าท่อง "ไม่เที่ยงเกิดดับ" *ก็เติมบุญตลอดเวลา
เลือกเอา
*บุญ คือ ถูกต้อง
*บาป คือ ถูกใจ เราต้องเข้าใจอย่างนี้
เพราะคำสอนพระพุทธเจ้าง่าย แต่ละเอียดลึกซึ้ง ยากที่จะเข้าใจ
คำสอนพระพุทธเจ้าง่าย แต่มันอยู่ข้างนอก
ใหม่ เก่า แตกสลาย, หนุ่ม แก่ ตาย ใช่หมดเลย
จะไปไหนในโลกนี้ก็เหมือนกันหมด
แต่ทำไมเราไม่รู้ ก็เพราะเราไม่มีข้อมูล
แต่ทำไมเราไม่เห็น *ใหม่ เก่า แตกสลาย *หนุ่ม แก่ ตาย ส่องกระจกทุกวันทำไมไม่รู้
ทำไมไม่ชี้หน้าตัวเองว่า *หนุ่ม แก่ ตาย, ใหม่เก่า แตกสลาย *เคยเห็นเคยรู้บ้างไหม?
เห็นแต่ผมขาว แล้วย้อมผม *มองไม่เห็นความจริง
เพราะไม่มีข้อมูลความจริง *ตาท่านเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง
แต่ท่านไม่เห็นความจริง เพราะไม่มีข้อมูลให้ท่านเห็นความจริง
ท่านจะไปที่ไหน ๆ รอบ ๆ ตัวท่านทุกอณู คือ คำสอนพระพุทธเจ้า ทั้งหมดในโลกจักรวาลนี้ แต่เราไม่เข้าใจ
แต่เมื่อท่านได้มาฟังอย่างนี้ และเข้าใจอย่างนี้แล้ว
เราจะไปอยู่ที่ไหน ๆ เราก็มีพระพุทธเจ้าอยู่รอบ ๆ ตัวเราทั้งหมด
ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ *มีพระพุทธเจ้าเต็มตัว
เราก็เก็บเอาพระพุทธเจ้าใส่เข้ามาไว้ในตัวเรา ใส่เข้ามาในใจเรา ได้ตลอดทุกลมหายใจ
นี่ก็พระพุทธเจ้า นั่นก็พระพุทธเจ้า แล้วเราจะกลัวอะไรในชีวิตนี้