พระพุทธเจ้า ไม่ให้คบคนพาล อเสวนา จ พาลานํ
 
       ไม่คบคนพาล คนพาลคือ คนโง่เขลาในธรรม... อับจนปัญญา รู้เท่าไม่ถึงการณ์
       คนพาล คือ คนมิจฉาทิฏฐิ
       มิจฉาทิฏฐิคือ ผู้ที่มีความเห็นผิดไปจากกฎธรรมชาติ
       คือ ผู้ที่ไม่เชื่อ เรื่องสวรรค์มีจริง นรกมีจริง ไม่ใช่คนเกเร  ตีหัวหมา ปาหัวเจ๊ก
       จะร่ำรวย มียศ มีศักดิ์ ปริญญาสูง ๆ ก็เป็นคนพาลได้
       คนพาลที่พระพุทธเจ้าตรัส คือผู้
       *ไม่รู้พระธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า
       *ไม่รู้กฎธรรมชาติ ๒ กฎ
       *ไม่รู้  คำว่า “ไม่เที่ยงเกิดดับ”
       ถ้าเราไปคบหาสมาคมด้วย ปล่อยไว้สักพัก เราก็จะเป็นคนพาลตามเขาไปด้วย
       เพราะความพาลในตัวเราก็มีอยู่  มันจะดูดเราเข้าหาคนพาล
       *ธาตุดีจะดูดธาตุดี 
       *ธาตุเลวจะดูดธาตุเลว  ธรรมชาติเป็นอย่างนี้
       เมื่อเราท่องไม่เที่ยงเกิดดับ  จนได้อริยบุคคลแล้ว
       เราไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เป็นอริยบุคคล
       เราก็จะไม่อยากไปกับเขา เพราะเราจะฟังเขาไม่ได้ เขาก็ฟังเราไม่ได้ มันจะแยกกันเด็ดขาด
       เพราะฉะนั้นถ้าเรายังสุงสิงกับคนพาล เราก็จะเป็นคนพาล ตามเขาไป
       เพราะความพอใจ ไม่พอใจ  เป็นข้อมูลคนพาล ที่เกิดขึ้นได้ตลอดทุกลมหายใจ
       มันยังมีอยู่ในใจเรา  ยังไม่หมดจากเรา
       เราไปหาเพื่อนที่เป็น มิจฉาทิฏฐิ  มันก็จะเติมความเห็นผิด ใส่ตัวเราทุกวัน ๆ เราก็น้อมนำความเห็นผิด น้อมเข้ามาใส่ตัวเรา เหมือนเดิม
       ผลที่สุดเราก็ติดคุกตัวเอง อย่างทุกวันนี้
Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้