มนุษย์เราเป็นผู้ทำลายรากเหง้าของโลก เพราะความไม่รู้

มนุษย์เราเป็นผู้ทำลายรากเหง้าของโลก

....เพราะความไม่รู้  ก็จะเพิ่มเติม ความอยากความหวัง

    ความต้องการ ความปรารถนา หรืออวิชชา

....ความอยาก ความหวังนั้น ๆ จะทำลายสิ่งที่เราเดินผ่านไป

    เช่น การเดินเข้าไปในป่าเพื่อตัดต้นไม้ใหญ่

    เราจะเดินเหยียบต้นไม้เล็ก ๆ ไปหลายต้น กว่าจะถึงต้นไม้ใหญ่

‎....ฉันใดก็ฉันนั้น ...ชีวิตเราก็เหมือนกัน

จากการที่เราแก้ปัญหาชีวิต ที่ไม่มีปัญญาประกอบ

เราจะทำลายสิ่งที่เราเข้าไปเกี่ยวข้อง  และในที่สุดเราก็จะทำลายตัวเองด้วย

พระพุทธเจ้าจึงมองเห็นว่า

    ถ้ามนุษย์เข้าถึง  ความจริงของโลกและชีวิต

    รู้พระธรรมคำสอนของพระองค์ที่ตรัสรู้

    มาอย่างรู้แจ้งแทงตลอด  ได้มากขึ้น ยิ่งมากขึ้นเท่าใด

    ความร่มเย็น  เป็นสุขก็จะเกิดขึ้นตามมา และ

    จะเอาความสงบสุขมาคืนให้กับโลก และชีวิตอีกครั้งหนึ่ง