เราต้องมั่นใจ มั่นคง ไม่มีความลังเลสงสัย ในไม่เที่ยงเกิดดับ

เมื่อมั่นใจ มั่นคง ไม่มีความลังเลสงสัยใน “ไม่เที่ยงเกิดดับ”

แล้วก็เริ่มต้น “โอปนยิโก”  น้อมมาใส่ตน ด้วยการท่อง ตั้งแต่ตื่นนอนทันที

@ ตาเห็นรูป รูปไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

@ หูได้ยินเสียง เสียงไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

@ จมูกได้กลิ่น กลิ่นไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

@ ลิ้นได้รส รสไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

@ กายสัมผัส ไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

@ ใจคิดนึก ไม่เที่ยงเกิดดับ ตัวฉันไม่เที่ยงเกิดดับ

การที่ต้องรีบท่อง เพราะต้องปิดประตู ความพอใจ ไม่พอใจ

     หรือบาปอกุศล  ไม่ให้มันเข้ามาได้ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

     ถูกกระทบเมื่อไร  ถ้าเราตามมันไม่ทัน เรารับมาปรุงแต่ง

     เป็นบาปอกุศลใหม่  เพิ่มเติมใหม่  ทุกลมหายใจทันที

เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว  เราจึงชิงดักหน้ามัน  เติมหรือท่องไม่เที่ยงเกิดดับ

     “ปิด” การกระทบสัมผัส  และเป็นการเติมกุศล

     คือ ปัญญาความรู้ที่ดับทุกข์ได้ อย่างอื่นไม่มีอะไรดับมันได้

เราจะไปที่ไหน ๆ เราก็ท่องอย่างนี้ อะไรจะเกิดขึ้นกับเรา

     มันก็เกิดขึ้นจากเหตุปัจจัยมาประชุมกันเท่านั้น

     ถ้าเรามีไม่เที่ยงเกิดดับ เราจะรู้ว่า  เพราะเราทำเหตุไว้อย่างนี้

     เราจึงได้รับผลอย่างนี้  เหตุตรงผลเสมอ  ธรรมชาติไม่เบี้ยวใคร

     ปลูกมะม่วง ได้มะม่วง...  ไม่ได้มะละกอแน่นอน!

เราจะเกิดความชัดเจนว่า  อ้อ! ที่เราทำเหตุที่ผิดอย่างนี้

     ผลที่เราได้รับมันก็ผิดหนอ!  ต่อไปเราก็จะไม่ทำอีก

     เราจะไม่ทำเหตุปัจจัย ที่ผิดอีก

     มันคือปัญญาความรู้  ที่ทำให้เราคิดได้อย่างนี้ ความรู้

     เราก็เก็บไว้ในใจเรา  เป็นสัญญาความจำเก็บไว้เป็นข้อมูล

     คราวต่อไปเราเห็น  พรรคพวกเพื่อนฝูงทำ 

เราก็เตือนเขาได้เลย  ว่าฉันทำมาแล้ว   มันผิด!  นี่คือ ปัญญา หรือความรู้ หรือกุศล

     นอกจากจะช่วยตัวเองได้แล้ว  ก็ช่วยเหลือผู้อื่นได้ด้วย