บุญคือถูกต้อง บาปคือถูกใจ

ชีวิตเรานี้ ถ้าป้อนความจริง ‪‎คือไม่เที่ยงเกิดดับ
เราจะได้โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการ

     แล้วจะดับสังโยชน์ ๑๐ ประการได้
สังโยชน์ ๑๐ ..น่ากลัวมาก เพราะมันคือ ความพอใจ ไม่พอใจ
     ลึกซึ้งมาก ๆ ไม่ว่าท่านจะไปเกิดที่ไหน เกิดเป็นอะไร
     ท่านก็บำเพ็ญความพอใจ ไม่พอใจ

ชาตินี้ท่านก็บำเพ็ญ ไม่หยุดหย่อน  ตั้งแต่เกิดมา จนถึงปัจจุบันนี้ อันนี้เรียกว่า *‎บาป*

ถ้าไม่ท่อง ไม่เที่ยงเกิดดับ ก็เติมบาปตลอดเวลา

     ถ้าท่อง "ไม่เที่ยงเกิดดับ" ก็เติม‎บุญตลอดเวลา เลือกเอา
     **บุญ คือ ถูกต้อง
     **บาป คือ ถูกใจ  ...เราต้องเข้าใจอย่างนี้
เพราะคำสอนพระพุทธเจ้าง่าย
     แต่ละเอียดลึกซึ้ง... ยากที่จะเข้าใจ
คำสอนพระพุทธเจ้าง่าย  แต่มันอยู่ข้างนอก
     ใหม่ เก่า แตกสลาย /   หนุ่ม แก่ ตาย
     ใช่หมดเลย... จะไปไหนในโลกนี้ก็เหมือนกันหมด
แต่ทำไมเราไม่รู้ ...ก็เพราะเราไม่มีข้อมูล
     แต่ทำไมเราไม่เห็น ใหม่ เก่า แตกสลาย
     หนุ่ม แก่ ตาย ...ส่องกระจกทุกวันทำไมไม่รู้
     ทำไมไม่ชี้หน้าตัวเอง ..ว่าหนุ่ม แก่ ตาย
     ใหม่ เก่า แตกสลาย ..เคยเห็นเคยรู้บ้างไหม?
     เห็นแต่ผมขาว แล้วย้อมผม..มองไม่เห็นความจริง

     เพราะไม่มีข้อมูลความจริง...ตาท่านเห็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง
     แต่ท่านไม่เห็นความจริงเพราะ ไม่มีข้อมูลให้ท่านเห็นความจริง

ท่านจะไปที่ไหน ๆ รอบ ๆ ตัวท่านทุกอณู คือ
     คำสอนพระพุทธเจ้า  ทั้งหมดในโลกจักรวาลนี้
     แต่เราไม่เข้าใจ  แต่เมื่อท่านได้มาฟังอย่างนี้ 
     และเข้าใจอย่างนี้แล้ว ...เราจะไปอยู่ที่ไหน ๆ
     เราก็มีพระพุทธเจ้าอยู่รอบ ๆ ตัวเราทั้งหมด
‎ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ... มีพระพุทธเจ้าเต็มตัว
     เราก็เก็บเอาพระพุทธเจ้าใส่เข้ามาไว้ในตัวเรา
     ใส่เข้ามาในใจเรา  ได้ตลอดทุกลมหายใจ
นี่ก็พระพุทธเจ้า... นั่นก็พระพุทธเจ้า...
     แล้วเราจะกลัวอะไรในชีวิตนี้...