เป็นสิ่งที่น้อมมาใส่ตน เป็นสิ่งที่ผู้รู้ รู้ได้เพราะตน ไม่ใช่คนอื่นจะมารู้ได้กับเรา

โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ

     เป็นสิ่งที่น้อมมาใส่ตน  เป็นสิ่งที่ผู้รู้ รู้ได้เพราะตน

     ไม่ใช่คนอื่นจะมารู้ได้กับเรา  A B C ก ข...

     มีใครเห็นกับเราบ้าง?

     ในตัวเรา  ไม่มีใครเห็นในตัวเรา มันเป็น “นามธรรม”

     “นามธรรม” ที่เห็นไม่ได้ จับต้องไม่ได้  ชั่งตวงวัดไม่ได้

     แบบความคิดของเรา  เรียกว่า “นามธรรม”

     ความคิดเรามีไหม?  “มี”  ถ้าไม่มีเราตาย

     มองเห็นไหม?  มันมองไม่เห็น...

 

พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

     เป็นความจริงอย่างนี้ ศาลานี้ ใหม่ เก่า แตกสลาย

     ใครจะเชื่อ ไม่เชื่อ ...มันก็เป็นของมันอย่างนี้

     ‎อันนี้คือ พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้

     พระพุทธเจ้าให้เอาความจริงมาใส่ไว้ในตัวเรา

     ไม่ให้ฟังเฉย ๆ แล้วให้เอาเข้าไปไว้ในใจ

โอปะนะยิโก คือ ท่อง  ถ้าไม่ท่องมัน ไม่อยู่ในใจ

     แต่ละลมหายใจ มันมีแต่  “ความถูกใจ”

     และ “ถูกต้อง” เท่านั้น  ที่มากระทบเรา...

     ถ้าเราไม่เตรียม “ความถูกต้อง” ให้มาทำหน้าที่ต้อนรับ...

     เอา “ความถูกต้อง” ภายนอกเข้ามาเก็บไว้ในใจเรา

     เป็นประจำ มันก็จะท่องไม่ได้

แต่เราก็ไม่มีท่อ (ทาง) ที่ต่อเอาความถูกต้อง เข้ามา...

     มีแต่ท่อความ...ไม่ถูกต้อง และท่อความถูกใจต่อ  เข้ามาในใจเรา

     เราจึงจำเป็น  ต้องสร้างท่อเชื่อมโยงอันใหม่...

     ต้องสร้างท่อ...ภายใน  ออกไปหาเชื่อมต่อภายนอก...

     เพราะความจริง หรือปัญญา  หรือความถูกต้อง  หรือกุศล

     มันอยู่ภายนอกตัวเราทั้งหมด  ทุกอณูของโลกจักรวาล

     มันไม่มีทาง... ไหลเข้ามาภายในใจเราได้

ถ้าเราไม่สร้างขึ้นมาใหม่จะไม่มีทางเชื่อมต่อได้เลย...

     เพราะเราเปิดท่อ ๖ ท่อ ของความถูกใจ และไม่ถูกต้องไว้แล้ว

     คือ ท่อทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

     ในเมื่อความถูกใจ และไม่ถูกต้อง มันเข้ามาถึง ๖ ทางนี้...

     “เราจะทำอย่างไร?” ที่จะปิดมันได้

แล้วเอาความจริง หรือความถูกต้องเข้าไปแทนที่

     นี่คือ จุดประสงค์ หรือเป้าหมาย ที่พระพุทธเจ้าต้องการ

     ให้เราพัฒนาตัวเรา ...ถ้าเราพัฒนาปิดประตู ๖ ทางนี้ได้

     ชีวิตเรา ก็จะพบแต่ความสุข ความสำเร็จหาที่สุดไม่ได้

     เป็นหน้าที่ของเราเองนะ  เพราะพระพุทธเจ้า ได้ชี้ทาง นำทาง

     บอกทางที่ถูกต้องให้เราและเป็นตัวอย่างให้เห็นแล้ว…