คนสมัยก่อน ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ จนได้อรหันต์

คนสมัยก่อน ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ จนได้ อรหันต์

     ก็ไม่รู้รายละเอียดเลยว่า ได้มรรคมีองค์ ๘ อย่างไร?

     ได้โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการคืออะไร

     รู้แต่เพียง  “ไม่เที่ยงเกิดดับ” เท่านั้น

ที่เขาว่ามรรค ผล นิพพาน ยากเพราะเขาไม่ได้ท่อง 

     “ไม่เที่ยงเกิดดับ” ไม่รู้ว่า “‎โอปนยิโก” น้อมมาใส่ตัว

     คือการท่อง... ที่จะเข้าไปอยู่ในใจได้

     ที่ผมบอกว่า บรรลุ มรรค ผล นิพพานง่าย เพราะ

     ท่านต้องท่องนะ... ใครจะได้เร็ว ได้ช้ากว่ากัน...

     ก็อยู่ที่การท่อง มีความเพียรนี่ละ...

     มันต้องท่องจนเข้าใจ ...มีในใจให้เต็มใจ

     พวกเราพลาดกันตรงนี้อย่างนี้ละ...

นี่คือ ผลของการแยก เหตุและผล  คำสอนพระพุทธเจ้าจะต้องรู้ว่า...

     #อันไหนเป็นเหตุ #อันไหนเป็นผล

     #‎ไม่เที่ยงเกิดดับเป็นเหตุ  #มรรคมีองค์ ๘ เป็นผล

     #‎ความพอใจไม่พอใจเป็นเหตุ  #สังโยขน์ ๑๐ เป็นผล

     บางคนเอา  สักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา ฯลฯ ไปท่อง

     แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่ามันเบาบาง  ราคะ โทสะ โมหะ

     เบาบาง มันเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้ารู้เท่านั้น...

     “วิชชา” เป็นเรื่องพระพุทธเจ้ารู้

     เมื่ออันนี้เกิดขึ้น  อันนี้ก็ไม่เกิด

     มันพลาดเพราะเอาผล ไปปฏิบัติกัน

     มรรคมีองค์ ๘ พระพุทธเจ้าตรัสรู้ คือกฎธรรมชาติ ๒ กฎ

     คือ กฎไตรลักษณ์ และ กฎอิทัปปัจจยตาปกิจจสมุปบาท

     สรุปว่า ไม่เที่ยงเกิดดับ... พระพุทธเจ้าห้าม ไปเกี่ยวข้องสุดโต่ง ๒ ด้านให้อยู่ในสายกลาง 

     ปฏิบัติตามหลักสายกลาง  คือมรรคมีองค์ ๘ 

     ทุกคนก็เอามรรคมีองค์ ๘ ไปปฏิบัติ

พระพุทธเจ้าตรัสรู้ และห้ามไปเกี่ยวข้อง ๒ ด้าน

     มันมีคำหนึ่ง  ตรงนี้ที่จะไปถึงคำว่า หลักสายกลาง 

     ว่า ตถาคตตรัสรู้ มีปัญญา มีดวงตา มีแสงสว่าง 

     เกิดขึ้นแล้ว  เมื่อท่านตรัสรู้แล้ว  ต้องตีความว่า

     ตรัสรู้อะไร  อีกครั้งหนึ่ง ตรัสรู้กฎ ๒ กฎนี้คือ

     ไม่เที่ยงเกิดดับ ...และไม่เที่ยงเกิดดับ 

     หมายความว่า ขยะในใจถูกความจริง

     #‎ไม่เที่ยงเกิดดับ#  ฆ่าหมดแล้ว...