น้อมใส่ไว้ในใจเป็นข้อมูลใหม่ แล้วข้อมูลใหม่ที่เป็นความจริง ก็จะเป็นตัวลิขิตชีวิตเรา

เมื่อชีวิตเราต้อง โอปนยิโก (คือท่องให้จำ) น้อมใส่ไว้ในใจเป็นข้อมูลใหม่แล้ว  ข้อมูลใหม่ ที่เป็นความจริงก็จะเป็นตัวลิขิตชีวิตเรา

     ให้ดำเนิน ในทางที่ถูกต้อง มีปัญญาแก้ไขปัญหาชีวิตได้  ตัวเราก็จะเปลี่ยนได้ “ภาระ” อันยิ่งใหญ่ที่เรา เกิดมาเป็นคนในชาตินี้ “จบ” แล้ว

ที่เราเกิดมาเป็นคนทุกภพ ทุกชาตินั้น

     เราตั้งใจที่จะมา ‪#‎นิพพาน  หรือหนีทุกข์ไปหาสุขถาวร 
     และไปนิพพานนี้  พระพุทธเจ้าก็ได้บอกทางเดินไว้ให้แล้ว

     คือ ‪‎การปฏิบัติ เพียงแต่ท่อง ไม่เที่ยงเกิดดับให้จำขึ้นใจ

     ใช้ความเพียรพยายามเท่านั้น  ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเงินทอง

     ไม่เสียเวลา  ชีวิตก็ท่องไม่เที่ยงเกิดดับได้ตลอดเวลา...
     ชีวิตเราก็ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยที่ถูกต้อง  ที่เป็นสุข 
     แล้วจะมีทุกข์ได้อย่างไร?   เพราะนี่เป็นความตั้งใจ
     ความเต็มใจของทุกคน  ที่เกิดมาเป็นมนุษย์
     ว่าฉันจะมาหนีทุกข์ไปหาสุขให้ได้ ...แต่ที่อ้อยอิ่ง
     เยิ่นเย้อ อยู่ ....เพราะความพอใจ ไม่พอใจ หรือบาป
     อกุศล มันดึงดันไม่ให้เราไป

     ภาษาคนคือ "มาร" ขัดขวางไม่ให้เราไปทางนั้น

เมื่อเราเอาไม่เที่ยงเกิดดับใส่ที่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจแล้ว
     ความจริงไม่เที่ยงเกิดดับ  คำสอนพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
     ก็จะไปไล่ "มาร" ออกมาจากตัวเรา  เมื่อไม่มีมาร มาขัดขวาง
     ตัวเราจะเดินไปที่ไหน ๆ ก็คล่องแคล้ว 

     เดินไปหาคนก็ไม่ติดเชื้อ โลภะ โทสะ โมหะ กับใครมา  

     ไปหาสิ่งของ ก็จะเห็น “ใหม่ เก่า แตกสลาย”

     จะเห็นความจริงอย่างนั้น  เห็นคนก็  “หนุ่ม แก่ ตาย”

     เห็นเกินเลยกว่าคนธรรมดาเห็น
     เห็นเกินคนปกติที่จะเห็นได้

     ‎เห็นด้วยตาใน คือตาปัญญา

แต่ทุกวันนี้ คนเราไม่รู้ว่า โลภะ โทสะ โมหะ

     หรือความพอใจ ไม่พอใจ มันเป็นเชื้อโรคร้าย

     มันเป็นต้นตอของ ‎มะเร็ง  ที่ฆ่าชาวโลก

     ความพอใจ ไม่พอใจ  ทำให้เกิดความเครียด
     เมื่อเราเครียด ระบบการทำงานของร่างกาย  ก็ไม่ปกติ 
     การต่อต้านของระบบในชีวิตก็ไม่มี 

     จึงเปิดโอกาสให้มะเร็ง  เข้ามาฆ่าคนได้ทุกวัน

     คนที่เป็นมะเร็งต้นตอ มาจากความเครียดทั้งนั้น...